این پرسش نیز تکراری است و در گذشته گفتیم که علّت غیبت امام تنها خوف از دشمن نیست، بلکه نبودن شرایط ظهور است.

اوّلًا: باید کار جامعه به جایی برسد که از قوانین و حکومت‌های بشری به ستوه آید و در انتظار یک روزنه امید باشد که از سوی خداوند برای آن‌ها باز شود و در چنین شرایطی خدا امام خود را آشکار خواهد ساخت و به او دستور خروج و اقامه عدل وداد خواهد داد.

ثانیاً: گرد آورنده پرسش‌ها برگی از تاریخ امامان پیشین نخوانده که همه یا بیشتر آن‌ها یا به شمشیر و یا به زهر جفا از سوی خلفا کشته شده‌اند و اساساً از کشته شدن ترسی نداشته‌اند و آن را به جان خریده بودند.

روشن‌ترین گواه این است که امام کاظم و امام جواد علیهما السلام به جای این‌که در مدینه به سر برند، در بغداد تحت نظر زندگی کرده و حضرت کاظم علیه السلام در زندان هارون با سمّ کشته شده و نوه او امام جواد علیه السلام در سن 27 سالگی در بغداد به وسیله دختر مأمون مسموم و شهید شد. حضرت رضا علیه السلام در خراسان به سم مأمون از دنیا رفت و همچنین دیگر پیشوایان که تاریخ متذکر آن‌هاست. «¹»